آملی، شمس الدین محمد ( ـ۷۵۳ق)
آمُلی، شمس الدین محمّد ( ـ۷۵۳ق)
دایرةالمعارفنویس و متکلم ایرانی. در پادشاهی الجایتو و پسرش ابوسعید ایلخانی در مدرسۀ سلطانیه تدریس میکرد. در شیراز با علمای اهل سنت، مانند قاضی عضدالدین ایجی، دربارۀ حقانیت مذهب شیعه مباحثه و مجادله میکرد. آثاری به فارسی و عربی نوشته است. از آثار اوست: شرح قانون ابن سینا که آن را در محرم ۷۵۳ق نوشت؛ شرح کلیات طب ایلاقی از شاگردان ابن سینا؛ شرح مختصرالاصول ابن حاجب؛ نفائسالفنون فی عرائسالعیون (۱۳۰۷ـ۱۳۰۹ق).