ایبوسه، ماسوجی (۱۸۹۸ـ۱۹۹۳)
ایبوسِه، ماسوجی (۱۸۹۸ـ۱۹۹۳)(Ibuse, Masuji)
رمان‌نویس و شاعر ژاپنی. رمانش با نام باران سیاه[۱] (۱۹۶۶)، شرحی تکان‌دهنده از تأثیرات مخرّب جنگ هسته‌ای است. اثر دیگرش، مراسم چای در تومونوتسو[۲] (۱۹۸۴)، گزارشی است، به‌شکل یادداشت‌های روزانه، از نحوۀ برگزاری مراسم چای در سال سیزدهم قرن ۱۶. ایبوسه در استان هیروشیما[۳] زاده شد. در دانشگاه واسِدا[۴]، زبان فرانسوی خواند و سپس به معروف‌ترین مدرسۀ هنر توکیو با نام نیهون بیجوتسو گاکّو[۵] رفت. شعر او در این دوره از توجّه هنرمندانه‌اش به جزئیات بصری حکایت می‌کند. داستان‌های کوتاهش در آغاز دهۀ ۱۹۲۰ و نخستین رمانش، جایی برای کار[۶]، در ۱۹۳۱ منتشر شدند. ایبوسه در جریان جنگ جهانی دوم، خبرنگار جنگی جنوب شرقی آسیا بود و بسیاری از نوشته‌هایش در دوران بعد از جنگ دربارۀ تأثیرات ویرانگر جنگ بر زندگی افراد معمولی است. یکی از مهم‌ترین نویسندگان قرن ۲۰ ژاپن به‌شمار می‌رود. داستان‌ها، رمان‌های کوتاه، و رمان‌هایش، که با استادی آن‌ها را نوشته است، غالباً فضای تاریخی دارند. باران سیاه داستان زنی جوان است که، چون همه فکر می‌کنند آلوده به تشعشعات بُمب اتمی است، نمی‌تواند شوهری بیابد. در این داستان گزیده‌ای از اسناد و یادداشت‌های روزانه باهم درآمیخته‌اند.