ماکاپاگال، دیوسدادو (۱۹۱۱ـ۱۹۹۷)
ماکاپاگال، دیوسْدادو (۱۹۱۱ـ۱۹۹۷)(Macapagal, Diosdado)
دولتمرد میانه‌رو فیلیپینی، رئیس‌جمهور فیلیپین (۱۹۶۲ـ۱۹۶۵). در مقام رهبری حزب میانه‌رو لیبرال، مبارزه با فقر و بیکاری و فساد را آغاز کرد، ولی نداشتن اکثریت در مجلس ملی دست و پای او را بسته بود. در انتخابات ریاست جمهوری ۱۹۶۵ از فردیناند مارکوس شکست خورد. از اواخر دهۀ ۱۹۷۰ که رژیم مارکوس هر روز دیکتاتورتر می‌شد، ماکاپاگال «اتحاد ملی برای آزادی» را به‌عنوان نیرویی مخالف مارکوس تأسیس کرد. او پیش از عضویت در مجلس نمایندگان فیلیپین (۱۹۴۹ـ۱۹۵۶)، وکیل دعاوی و دیپلمات بود. نمایندۀ حزب لیبرال بود و در ۱۹۵۱ سفیر فیلیپین در سازمان ملل شد. ماکاپاگال که خطیبی توانا بود در ۱۹۵۷ معاون رئیس‌جمهور کارلوس گارسیا شد که از مخالفان سیاسی او به‌شمار می‌رفت. در ۱۹۶۱، ماکاپاگال با غلبه بر گارسیا رئیس‌جمهور شد. دختر او، گلوریا ماکاپاگال، آرویو[۱]، در مه ۱۹۹۸ معاون رئیس‌جمهور و در فوریۀ ۲۰۰۱، پس از برکناری جوزف استرادا در جریان تظاهرات مردمی، رئیس‌جمهور شد.
- ↑ Arroyo