آشفته دزفولی، محمدباقر (دزفول ۱۲۱۷ـ۱۳۳۱ق)
آشفتۀ دِزفولی، محمدباقر (دزفول ۱۲۱۷ـ۱۳۳۱ق)
(ملقّب به فصیح‌السلطنه) شاعر صوفی‌مسلک ایرانی. در کسوت درویشی به گشت و گذار در ایران پرداخت. در مازندران اسیر ترکمنان شد، اما پس از چند ماه از بند آنان گریخت و به مشهد رفت و دو سال در بقعۀ خواجه‌ربیع گوشه گزید و به ریاضت نشست. مدتی را در کرمانشاه گذراند و پس از آن در تهران اقامت کرد. سرانجام در راه نجف درگذشت. شماری از اشعارش را که در مدح ائمۀ اطهار (ع) است در دفتری به‌نام ضیاءالمنیر به‌چاپ رساند (تهران، ۱۳۲۸ق).