ماکسیمیلیان اول (۱۵۷۳ـ۱۶۵۱)

ماکْسیمیلیان اول (۱۵۷۳ـ۱۶۵۱)(Maximilian I)

فرمانروای آلمانی و، از ۱۵۹۷، دوکِ باواریا. پس از ۱۶۰۰، از مهم‌ترین فرمانروایانِ کاتولیکِ آلمان شد. سربازان او در ۱۶۲۰ به فرماندهی تیلی، شورشِ بوهمی را درهم کوبیدند. پاداشِ ماکسیمیلیان، کسبِ عنوانِ برگزینندۀ عموزاده‌اش، فردریک پنجم، ملقب به فردریک زمستانی، و بخشی از قلمرو او بود. نزد ژزوئیت‌ها (یسوعیون) آموزش دید و پس از کناره‌گیری پدرش جانشین او شد. با تصرفِ شهر آزاد دونائووُرت (در ۱۶۰۸)، پروتستان‌ها اتحادیه‌ای سیاسی تشکیل دادند و ماکسیمیلیان نیز با تشکیل‌دادنِ اتحادیۀ کاتولیکها به آن‌ها واکنش نشان داد. در جریان این جنگ ۳۰ساله، سیاست‌های زیرکانۀ ماکسیمیلیان، همراه با حمایتِ مشروط او از هاپسبورگ‌ها در قبال فتح بابِ آن‌ها با فرانسه، اساس گسترش آتی باواریا را پی‌ریزی کرد.

 

---