شیر (جانوران)
شیر (جانوران)(lion)
گربۀ وحشی بزرگی با پوششی گندم‌گون. نابالغان لکه‌هایی تیره برای استتار دارند که معمولاً هنگام بلوغ ناپدید می‌شوند. نر دارای یالی سنگین و کاکلی در انتهای دم است. اندازۀ سر و بدن شیر حدود دو متر است و دمش یک متر طول دارد. شیرهای ماده کمی کوچک‌ترند. شیرها هر بار دو تا شش توله به‌دنیا می‌آورند و اغلب به‌صورت گروه (گله)هایی متشکل از چندین نر بالغ، ماده، و نابالغ‌ها زندگی می‌کنند. شیرها گوشت‌خوارند و فقط در افریقا، جنوب صحرا[۱]، و در جنگل گیر[۲] در شمال شرقی هند یافت می‌شوند.
رفتار. شیرها قادر به جهش‌های سریع‌اند. غالباً شیرهای ماده شکار می‌کنند. آن‌ها با یکدیگر همکاری و تا آخرین نفس جانوران چرنده را دنبال می‌کنند. ماده‌ها برای همیشه با گله باقی می‌مانند ولی نرهای جوان فقط تا ۳سالگی می‌مانند. یک یا چند نر بالغ، معمولاً برادرها، چند سال با گله باقی می‌مانند تا زمانی که نرهای رقیب آن‌ها را بیرون برانند. نرها یا نری که وارد می‌شود، همۀ توله‌های گله را می‌کشد تا شیرهای ماده آماده تولیدمثل مجدد شوند. شیرها زمانی که شکار نمی‌کنند بیشتر وقتشان را به چرت‌زدن یا خواب می‌گذرانند. طول عمر متوسط یک شیر ۱۵ تا ۲۰ سال در طبیعت، و ۲۰ تا ۲۵ سال در اسارت است. شیرها متعلق به خانوادۀ گربه[۳]، جنس Panthera شامل ببرها[۴]، پلنگ‌ها[۵]، و جگوار[۶]، و گونۀ P.Leoاند. شیر آسیایی[۷] در ضمیمۀ یک (گونه‌های در معرض خطر) CITES ثبت شده است و تعداد کل جمعیت آن در ۱۹۹۶ فقط ۲۵۰ تا ۳۰۰ قلاده بود. بنا‌به برآورد آوریل ۲۰۰۱، کمتر از ۱۵هزار شیر در طبیعت باقی مانده بود. بنا به نوشته‌های ۱۰۰ تا ۱۵۰ سال اخیر، شیر در ایران یافت می‌شده است. پراکنش شیر در ایران در بیشه‌ها و جنگل‌های خوزستان، رامهرمز، دشت ارژن، و رود قره‌آغاج در جنوب شیراز بوده است. آخرین‌بار در ۲۲ مه ۱۹۴۲ شیر را در ایران دیده‌اند. در این زمان یکی از نقشه‌برداران هندی قشون انگلیس شیری را در ۶۵کیلومتری شمال غربی دزفول مشاهده کرد. هم‌اکنون نزدیک به ۲۰۰ قلاده شیر از نژاد ایرانی (Panthera leo Persica) در هندوستان وجود دارد. علت انقراض شیر در ایران، از‌بین‌رفتن زیستگاه‌های طبیعی این حیوان بوده است.