کلیسای اسکاتلند
کِلیسای اسکاتلند (Church of Scotland)
مذهب رسمی اسکاتلند، تأسیس‌شده به‌دست جان ناکس[۱] و اندرو ملویل[۲] براساس آموزه‌های کالون[۳]. حکومت آن را در ۱۵۶۰ به رسمیت شناخت و کلیسایی با آموزه‌های پروتستانی[۴] بر پایۀ آرای کالوَن و با خط‌مشی پرسبیتری[۵] ایجاد شد. در قرن ۱۷ چند دوره نظام اسقف‌سالارانه[۶] (حکومت اسقف[۷]ها) را پشت‌سر گذاشت؛ و طرفداران این شیوه پس از ۱۶۹۰ کلیسای اسقفی اسکاتلند[۸] را به‌وجود آوردند که در عین استقلال با کلیسای انگلستان[۹] رابطه دارد. در ۱۸۴۳ شکافی در اندیشه کلیسای اسکاتلند پدید آمد و تقریباً یک‌سوم روحانیان و پیروان از آن جدا شدند و کلیسای آزاد اسکاتلند[۱۰] را تشکیل دادند. طبق «قانون اتحادِ[۱۱]» ۳ اکتبر ۱۹۲۹، کلیسای اسکاتلند با «کلیسای آزاد متحد اسکاتلند[۱۲]» متحد شد و «کلیسای متحد اسکاتلند[۱۳]» را پدید آورد. نخستین مجمع کلیسای اسکاتلند در ۲۰ دسامبر ۱۵۶۰ تشکیل شد و در آن مجمع «اعتراف‌نامۀ ایمانی[۱۴]» ناکس به تصویب رسید. در ۱۵۹۲ طرح تضمین آزادی‌های کلیسای اسکاتلند و حاکمیت پرسبیتری آن به سود حاکمیت اسقفی، با مخالفت قانونی روبه‌رو شد و این مخالفت تا ۱۶۹۰، در عهد ویلیام سوم[۱۵]، ادامه داشت تا این‌که طرح منشور کلیسای اسکاتلند[۱۶] (۱۵۹۲) صورت قانونی گرفت. حاکمیت کلیسای اسکاتلند از طریق جلسات کلیسا، پیرـ کشیش‌ها، شوراهای کلیسایی، مجمع عمومی، و دیوان عالی قضایی اعمال می‌شود. کشیش بخش[۱۷] و پیرـ کشیشانی حاکم که منتخب عبادت‌کنندگان‌اند جلسۀ کلیسا را تشکیل می‌دهند.
- ↑ John Knox
- ↑ Andrew Melville
- ↑ Calvin
- ↑ protestant
- ↑ Presbyterian
- ↑ episcopacy
- ↑ bishop
- ↑ Episcopal Church of Scotland
- ↑ Chruch of England
- ↑ Free Church of Scotland
- ↑ Act of Union
- ↑ United Free Church of Scotland
- ↑ United Church of Scotland
- ↑ Confession of Faith
- ↑ William III
- ↑ The Charter of the Church of Scotland
- ↑ Parish minister