گیلفورد
گیلْفورْد (Guildford)
شهر و مرکز کاونتی (بخش)[۱] ساری[۲] (از ۱۲۵۷م)، در جنوب شرقی انگلستان، کنار رود وِی[۳]، به فاصلۀ ۴۸کیلومتری جنوب غربی لندن. جمعیت آن ۶۰هزار نفر است (۱۹۹۱). صنایع آن عبارت‌اند از ارتباطات راه دور، علوم مهندسی و تولید پلاستیک و دارو. گیلفورد ویرانه‌های قلعه‌ای نورمانی، کلیسای جامع (تأسیس در ۱۹۳۶ و تقدیس در ۱۹۶۱) و محوطه اصلی دانشگاه سارِی[۴] (۱۹۶۶) را دربر می‌گیرد. فقط خرابه‌هایی از دروازۀ قلعۀ قرن ۱۲م نورمانی، که زمانی اقامتگاه سلطنتی بود، برجا مانده است. حدود ۸۸۰م آلفرد کبیر[۵] شهر را به برادرزاده‌اش اتلولف[۶] واگذار کرد و توسعۀ آن به‌منزلۀ مرکز دفاعی و تجاری آغاز شد. گیلفورد تا ۱۱۰۰م ضرابخانۀ سلطنتی بود و نخستین منشور آن به ۱۲۵۷م باز می‌گردد. در قرون وسطا مرکز تجارت پشم و در قرن ۱۷ نقطۀ حرکت کشتی‌ها بود. راه‌آهن در ۱۸۴۵ به این شهر رسید.