دندی

دَنْدی (dandy)
شخصیت مرد ظاهرآرا و سخت‌گیر ناشی از خوش‌سلیقگی، به‌ویژه در لباس‌پوشیدن. رگنسی دندی جورج برامل (۱۷۷۸ـ۱۸۴۰) کوشید تا شخصیت دندی را در ادبیات، به‌ویژه در ادبیات انگلستان و فرانسه، متداول سازد. او اسکار وایلدِ دوستدار و شیفتۀ فرانسه را الگو و نماد پیروزی این شیوه معرفی کرد. در میان نویسندگان قرن ۱۹ فرانسه شخصیت‌هایی همچون شارل بودلر، ژ ک هویسمانس، و ژول آمده باربی دوروی‌یی، منتقد و رمان‌نویس افراطی و زندگی‌نامه‌نویسِ برامل، به نماد دندی اشاره کردند. سبک ادبی و هنری دندی‌گرایی نیز در نیمۀ دوم قرن ۱۹ پدید آمد، که تصنع و افراط در آرایش و پیرایش از مهم‌ترین ویژگی‌های آن بود. واژه‌های ژیگول و سوسول که در ایران متداول است معادل جنبه‌های مبتذل و عوامانه این اصطلاح است.

 

---