منچوری جنوبی، راه آهن
مَنچوری جنوبی، راهآهن (South Manchurian Railway)
شرکت توسعهیافتۀ ژاپنی، با راهآهنی به طول ۱,۱۲۸ کیلومتر. خط آهن جانگجون[۱] به لوشون[۲] (پورت آرتور[۳]) ابتدا به راهآهن شرقی چین[۴] تعلق داشت که روسها ساخته بودند و بخشی از غرامت جنگ روس و ژاپن[۵] (۱۹۰۴ـ۱۹۰۵) به ژاپن بود. ژاپن بعدها خط آهن شنیانگ[۶] (موکدن[۷]) به داندونگ[۸] را احداث کرد. سایر شهرهایی که خط آهن از آنها میگذرند عبارتاند از دالیان[۹] (دایرِن[۱۰])، آنشان[۱۱] و فوشون[۱۲]. بخش بزرگی از رونق منچوری ناشی از وجود همین خط آهن از بنادر به شهرهای داخلی است. شرکت راهآهن منچوری جنوبی، بزرگترین شرکت اقتصادی سابق منچوری و پایگاه نفوذ ژاپن، پس از جنگ روس و ژاپن تأسیس شد. هنگامی که چانگ شوئهـ لیانگ[۱۳]، جنگ سالار منچوری از احداث شبکۀ راهآهن چین جلوگیری کرد، ارتش ژاپن حادثۀ منچوری[۱۴] (۱۹۳۱) را به راه انداخت و ایالت منچوکوئو[۱۵] (۱۹۳۲) را تأسیس کرد. در پایان جنگ جهانی دوم، چین اموال شرکت را مصادره کرد.