لاندور
لانْدْوِر (Landwehr)
رستۀ دوم قوای ذخیرۀ آلمان در جنگ جهانی اول. همۀ سربازان وظیفۀ آلمان پس از انجام خدمت وظیفۀ اجباری، پنج سال به «فراخوان اول[۱]» لاندور منتقل میشدند و در این مدت در اردوهای آموزشی معمول شرکت میکردند. در پایان این دوره، به «فراخوان دوم[۲]» انتقال مییافتند و تا ۳۹سالگی در این فراخوان میماندند و سپس به لاندشتورم[۳] میرفتند. در زمان جنگ، از سربازان «فراخوان اول» به منزلۀ قوای ذخیرۀ رستههای جنگی و از سربازان «فراخون دوم» برای رستۀ ارتباطات و مخابرات استفاده میکردند. اما درنتیجۀ کمبود نیرو از ۱۹۱۷ تا ۱۹۱۸، تمایز در استفاده از نیروهای دو فراخوان ازبین رفت. در ارتش اتریش، لاندور گروهی از نیروهای ذخیرۀ دایمی بود، که سربازان قدیمی و جدید را هنگامی که در جبهه نیاز فوری به آنان نبود، به آن گروه منتقل میکردند.