برامانته
برامانْته (۱۴۴۴م ـ۱۵۱۴)(Bramante)
| برامانته Bramante | |
|---|---|
| زادروز |
۱۴۴۴م |
| درگذشت | ۱۵۱۴ م |
| ملیت | ایتالیایی |
| شغل و تخصص اصلی | معمار |
| سبک | رنسانس متعالی |
| گروه مقاله | معماری |
(نام اصلی: دوناتو دی پاسکوتچو[۱]) معمار و هنرمند ایتالیایی. به‌سبک رنسانس متعالی[۲] کار می‌کرد. پاپ یولیوس دوم[۳] او را که از طرح‌های کلاسیک و آثار لئوناردو داوینچی[۴] متأثّر بود، برای بازسازی بخشی از کاخ واتیکان و کلیسای سان پیِترو[۵] در رُم دعوت کرد. تمپی‌یتو (پرستشگاه کوچک)[۶] سان پیِترو[۷] در مونتوریو[۸]، رم (شروع ۱۵۰۲ و تکمیل ح ۱۵۱۰)، احتمالاً مهم‌ترین اثر تکمیل‌شدۀ اوست. این بنای ستون‌دارِ مدوّر علی‌رغم اندازۀ کوچکش، از همان عظمت و اصالت بناهای روم باستان برخوردار است. برامانته نزد فرا بارتولومّئو[۹] نقاشی آموخت. از حدود ۱۴۸۰ تا ۱۴۹۹، در میلان کار کرد و پس از آن به رُم رفت. نخستین‌بار در ۱۴۸۵م در میلان به معماری پرداخت. در آن سال بازسازی کلیسای سانتا ماریا پرسو سان ساتیرو[۱۰] را آغاز کرد و در سال‌های ۱۴۹۲ـ۱۴۹۷، مخارجۀ[۱۱] پشتخان کلیسا، بازوهای عرضی[۱۲]، تقاطع‌گاه[۱۳]، و گنبد کلیسای سانتا ماریا دل گراتسی[۱۴] را ساخت. در رُم علاوه‌بر تمپی‌یتو، رواق سانتا ماریا دلا پاسه[۱۵] (۱۵۰۰م) را نیز طرّاحی کرد. احتمالاً در طرّاحیِ کاخ کانچلِریا[۱۶]، که در ۱۵۱۱ تکمیل شد، نیز نقش داشته است. برامانته حدود ۱۵۰۴، با افزودن دو راهروی مطوّل به پیرامون حیاط، مجتمع ساختمان‌های تودرتوی دربرگیرندۀ کاخ واتیکان و کلاه‌فرنگی را تغییر داد. اما این طرح قبل از درگذشتِ پاپ و برامانته تکمیل نشد؛ پیِ آن ناقص بود و بخش عمدۀ کار باید از نو اجرا می‌شد.