منیزیوم
مَنیَزیوم (magnesium)
عنصری فلزی، به رنگ سفید نقره‌ای، نرم، انعطاف‌پذیر، چکش‌خوار، مفتول‌شدنی، بسیار سبک، با نماد Mg، عدد اتمی ۱۲ و جرم اتمی نسبی ۲۴.۳۰۵. از فلزات قلیایی خاکی[۱] و سبک‌ترین فلز با کاربرد عام است. سیلیکات[۲]، کربنات[۳]، و کلرید[۴] منیزیوم به‌وفور در طبیعت یافت می‌شوند. این فلز در تولید آلیاژها، چراغ‌ها، و لامپ‌های عکاسی کاربرد دارد. وجود مقدار کم این عنصر در رژیم غذایی انسان ضروری است. گیاهان سبز نیز بدون منیزیوم رشد نمی‌کنند، زیرا منیزیوم جزء ثابت کلروفیل[۵] (رنگینۀ فتوسنتزی[۶]، C۵۵H۷۲MgN۴O۵) است. نام این عنصر برگرفته از نام شهر باستانی یونان، ماگنِسیا[۷]، است که منیزیوم در نزدیکی‌اش کشف شد. شیمی‌دان اسکاتلندی، جوزف بلک[۸]، در ۱۷۵۵ آن را به‌منزلۀ عنصر شناسایی، و شیمی‌دان انگلیسی، هامفری دیوی[۹]، در ۱۸۰۸ آن را به‌صورت اکسیدی کشف کرد. در ۱۸۲۸، شیمی‌دان فرانسوی، آنتونی الکساندر بروتوس بوسی[۱۰]، منیزیوم خالص را جداسازی کرد.