لایوتسه
لائوتْسِه (ح ۶۰۴ـ۵۳۱پ‌م)(Lao zi (or Lao Tzu))
(یا: لائودزی) فیلسوف چینی. او را عموماً بنیاد‌گذار آیین تائو (تائوئیسم[۱]) می‌انگارند، آیینی که در آن بر «تائو[۲]» به‌مثابۀ راه چاره‌ناپذیر و هماهنگ جهان هستی تأکید نهاده شده است. از زندگی او اطلاعی قطعی در دست نیست. تائوته چینگ[۳]، کتاب مقدس تائوئیستی، منسوب به اوست اما ظاهراً تاریخ آن به قرن ۳پ‌م می‌رسد. او را غالباً بر روی گاومیشی آسیایی یا بر گاوی نر، با کتابی در دست، ترسیم کرده‌اند. بر‌طبق روایات ئائوئیستی، گفته می‌شود که او ۷۰ سال در زهدان مادرش زیسته و سپیدموی به‌دنیا آمده است. لائوتسه در مقام مورخ، به سمت مسئول بایگانی اسناد ایالت چو[۴] منسوب شد. اما پس از مشاهدۀ سرآغاز زوال آن سرزمین در کوهستان‌های ناحیۀ غرب عزلت گزید. مرزبان، در کنار مرز، از او خواست که تعلیماتش را بنویسد و او تائوته چینگ را نوشت. پس از عزیمتش، دیگر هرگز کسی او را ندید.