محمد پنجم (۱۹۰۹ـ۱۹۶۱)
محمّد پنجم (۱۹۰۹ـ۱۹۶۱)
پادشــاه مراکــش (حک: ۱۹۵۶ـ۱۹۶۱). با پشتیبانی از آرمان‌های جنبش ناسیونالیستی نماد مقاومت در‌برابر اشغالگران فرانسوی شد. تبعید اجباری او به ماداگاسکار[۱] (۱۹۵۳) و برتخت نشستن برادرش، مولایی بن عرفه[۲]، به‌جای او به افزایش محبوبیتش در مقام رهبر مبارزان استقلال‌طلب کمک کرد. محمد پنجم پس از بازگشت به کشورش (۱۹۵۵) در مقام نخستین پادشاه مغربِ مستقل، قدرت را در دست گرفت (۱۹۵۶). پس از مرگ پدرش بر تخت سلطنت نشست (۱۹۲۷). تنها پس از جنگ جهانی دوم بود که رهبریِ مستقل و خارج از نظارت فرانسویان را بروز داد.