برلیوز، هکتور (۱۸۰۳ـ۱۸۶۹)
| هکتور برلیوز Hector Berlioz | |
|---|---|
| زادروز |
۱۸۰۳ م |
| درگذشت | ۱۸۶۹ م |
| ملیت | فرانسوی |
| شغل و تخصص اصلی | آهنگ ساز |
| آثار | سمفونی فانتاستیک (۱۸۳۰ـ۱۸۳۱)؛ و رومیو و ژولیت (۱۸۹۳) |
| گروه مقاله | موسیقی |
| جوایز و افتخارات | پایه گذار ارکستراسیون مدرن |
بِرلیوز، هِکْتور (۱۸۰۳ـ۱۸۶۹)(Berlioz, Hector)
آهنگ‌ساز رُمانتیک فرانسوی. پایه‌گذار ارکستراسیون مدرن شناخته شده است. بسیاری از آثار او متأثر از نمایش‌نامه و نوشته‌های ادبی است و جنبۀ نمایشی دارد. آثار سمفونیکی نوشت همچون سمفونی فانتاستیک[۱] (۱۸۳۰ـ۱۸۳۱)، و رومئو و ژولیت[۲] (۱۸۹۳)؛ و کانتات‌های نمایشی ازجمله نفرین فاوست[۳] (۱۸۴۶) و کودکی مسیح[۴] (۱۸۵۰ـ۱۸۵۴) و رکویِم[۵]. و سه اپرا با نام بنونوتو چِلّینی[۶] (۱۸۳۸)، تروایی‌ها[۷] (۱۸۵۶ـ۱۸۵۸)، و بئاتریس و بندیکت[۸] (۱۸۶۰ـ۱۸۶۲). برلیوز موسیقی را در کنسرواتوار پاریس[۹] آموخت. در ۱۸۳۰ برندۀ جایزۀ رم[۱۰] شد، و دو سال را در ایتالیا گذراند. در ۱۸۳۳ با هَریِت اسمیتسون[۱۱]، بازیگر، ازدواج کرد ولی در ۱۸۴۲ از هم جدا شدند. برلیوز پس از چند سال فقر و دورافتادن از اجتماع، در ۱۸۴۲ به آلمان رفت و آثار خود را در آن‌جا رهبری کرد. در ۱۸۵۴ با ماری رِسیو[۱۲]، خواننده، ازدواج کرد. سال‌ها شهرت برلیوز مدیون 'سمفونی فانتاستیک بود. تا دهۀ ۱۹۶۰ که اپراها و سایر آثار بزرگ‌اندازه‌اش به‌‌اجرا درآمدند، نبوغ واقعی او کاملاً آشکار نشد. هفت کتاب نوشت، که ازجمله آن‌هاست: رسالۀ سازبندی[۱۳] (۱۸۴۴) و خاطرات[۱۴].