لنا
لِنا (Lena)
یکی از بزرگ‌ترین رودهای فدراسیون روسیه[۱]، در شرق سیبری، به طول ۴,۴۰۰ کیلومتر. مجموع مساحت حوضۀ آن ۴۹۰هزار کیلومتر مربع است. از کوه‌های بایکال[۲]، در غرب دریاچۀ بایکال[۳]، سرچشمه می‌گیرد و تا یاکوتسک[۴] به‌سمت شمال غربی جریان دارد، سپس از سمت شمال وارد دریای لاپتف[۵] (شاخابه‌ا‌ی از اقیانوس شمالگان[۶]) می‌شود؛ در این‌جا دلتای وسیعی به پهنای ۴۰۰ کیلومتر تشکیل می‌دهد و حدود ۳۰هزار کیلومتر مربع مساحت دارد. کشتی‌رانی تقریباً در تمامی مسیر آن امکان دارد. این رود ۸ ماه از سال یخ می‌بندد. ریزابه‌های اصلی آن عبارت‌اند از ویتیم[۷]، اولکما[۸]، آلدان[۹]، و ویلیوئی[۱۰]. بندرهای اصلی واقع در مسیر لنا نیز عبارت‌اند از اوستروو[۱۱] (از ۱۹۵۴ بخشی از اوست کوت[۱۲]) و یاکوتسک. رود لنا در مسیرهای علیایی و میانی خود از ناحیه‌ا‌ی کوهستانی می‌گذرد. بیشتر حوضۀ آن را جنگل‌های کاج با زیرخاک[۱۳] همیشه منجمد پوشانده است. در امتداد رودهای ویتیم و آلدان طلا استخراج می‌شود؛ الماس نیز در امتداد رود ویلیوئی و گاز طبیعی در مصب آن یافت می‌شود. در زیر بخش بزرگی از حوضۀ[۱۴] این رود زغال‌سنگ وجود دارد، اما طبیعت نامساعد منطقه از بهره‌برداری آن جلوگیری کرده است. از زمان احداث راه‌آهن از تایشت[۱۵]، در کنار راه‌آهن سراسری سیبری[۱۶]، تا اوست کوت بر روی لنا در اواخر دهۀ ۱۹۵۰، بر اهمیت آن به‌منزلۀ شاهرگ حمل‌ونقل افزوده شده است. کالاهای اصلی صادراتی از این حوضه عبارت‌اند از الوار، خز، و طلا و واردات آن شامل فرآورده‌های صنعتی و مواد غذایی است. بندر لنا در ساحل اقیانوس شمالگان، تیکسی[۱۷] است.