بروک، روپرت (۱۸۸۷ـ۱۹۱۵)
بروک، روپِرت (۱۸۸۷ـ۱۹۱۵)(Brooke, Rupert)
| روپرت بروک Rupert Brooke | |
|---|---|
| زادروز |
۱۸۸۷ م |
| درگذشت | ۱۹۱۵ م |
| ملیت | انگلیسی |
| شغل و تخصص اصلی | شاعر |
| آثار | گرنچستر (۱۹۱۲)؛ دلداده بزرگ (۱۹۱۴) |
شاعر انگلیسی. نماد «نسل سرگردان[۱]» جنگ جهانی اول است. پنج غزل او در مورد جنگ، ازجمله «سرباز[۲]» پس از مرگش به‌چاپ رسید. اشعار قابل توجه دیگرش «گرنچستر[۳]» (۱۹۱۲) و «دلدادۀ بزرگ[۴]» (۱۹۱۴) است. غزلیات جنگی بروک در مجموعۀ ۱۹۱۴ و اشعار دیگر[۵] به‌چاپ رسید؛ اشعارش روحیۀ وطن‌پرستی و ایثارگرانۀ نخستین سال‌های جنگ را منعکس می‌‌کنند. بروک در راگبیِ[۶] واریک‌شر[۷] به‌دنیا آمد. در ۱۹۱۳ به عضویت هیئت علمی کالج کینگز[۸] درآمد که به هنگام تحصیل در دانشگاه کیمبریج در آن درس خوانده بود، اما به‌سبب بیماری عصبی به خارج از کشور سفر کرد. به سیاحت در امریکا (نامه‌های امریکا[۹]، ۱۹۱۶)، نیوزیلند، و دریاهای جنوب[۱۰] پرداخت و در ۱۹۱۴ افسر داوطلب نیروی دریایی سلطنتی[۱۱] شد. پس از نبرد آنتورپِ[۱۲] بلژیک، با کشتی عازم تنگه داردانل[۱۳] شد، اما در جزیرۀ اسکوروس[۱۴] یونان به‌سبب مسمومیت خونی درگذشت و در همان‌جا او را به‌خاک سپردند.