لوکیلیوس، گایوس (ح ۱۸۰ـ ح ۱۰۲پ م)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
نسخهٔ تاریخ ‏۲۴ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۵:۲۳ توسط Nazanin (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

لوکیلیوس، گایوس (ح ۱۸۰ـ ح ۱۰۲پ‌م)(Lucilius, Gaius)

شاعر طنزپرداز رومی. عضو محفل ادبی اسکیپیو آیمیلیانوس[۱] (۱۸۴ـ۱۲۹پ‌م). پایه‌گذار شکل ادبی طنز[۲] بود که بعدها به‌همت هوراس[۳] و یوونال[۴] به کمال رسید. حدود ۳۰ کتاب حاوی اشعار متنوع تألیف کرد، که از آن میان فقط ۱۳۰۰ بیت به‌جا‌مانده است، و وزن شش‌وتری را برای اشعار هجوآمیز به‌کار گرفت. جامعۀ فاسد، سبک دستوری و ادبی، و فلسفه از‌جمله مضامینی بودند که از آن‌ها انتقاد می‌کرد. 

 


  1. Scipio Aemilianus
  2. satire
  3. Horace
  4. Juvenal