لوور

لووْر (Louvre)

لووْر

موزه‌ای هنری، در پاریس، که قبلاً کاخ شاهان فرانسه بوده است. در ۱۷۹۳ به موزه‌ای هنری برای مجموعه‌های سلطنتی تبدیل شد. مجسمۀ ونوس دِ میلو و تابلویمونالیزا اثر لئوناردو داوینچی از معروف‌ترین آثار هنری این موزه‌اند. در حال حاضر لوور از هفت بخش تشکیل می‌شود: باستانی، شرقی، مصری، نقاشی، مجسمه‌سازی، هنرهای کاربردی، و طراحی. ورودی اصلی بحث‌انگیز لوور، سازۀ شیشه‌ایِ وسیعی به‌شکل هرم است، که آی ام پِی آن را طراحی کرد، و در ۱۹۸۹ گشایش یافت. از این ورودی تمام گالری‌های اصلی موزه قابل دسترس‌اند؛ این موضوع از موفقیت‌آمیزترین سازگاری‌های معماری مدرن به‌شمار می‌رود. لوور در محل یک شاتوی قرن ۱۳م احداث گردید. نخستین بخش سازۀ جدید، یعنی بال جنوب غربی، در ۱۵۴۱، و براساس طرح‌های پیِر لسکو ساخته شد؛ بخش اصلی میدان را لوئی چهاردهم بر‌مبنای طرح کلود پرو بنا کرد، اما تکمیل آن تا قرن ۱۹ به‌طول انجامید. پس از ساخت کاخ تویلری، لوور به‌معنای واقعی به مجموعه‌ای از نگارخانه‌های بزرگ با تابلوها، مجسمه‌ها، و آثار عتیقۀ مصر، یونان و روم بدل شد، که از طریق یک نگارخانۀ وسیعِ نقاشی به‌طول ۴۴۴ متر، مشرف به رود سن، به کاخ تویلری اتصال یافت. این دو کاخ، پلاس دو کاروزل را دربر‌می‌گیرند. بعدها ناپلئون سوم این دو کاخ را از جبهۀ شمالی به‌هم متصل کرد و آن‌ها را به یک کاخ وسیع مبدل ساخت. آتش‌سوزی ۱۸۷۱، که کمونارها مسبب آن بودند، کاخ تویلری را تخریب کرد، اما فقط قسمتی از لوور در آتش سوخت که دربرگیرندۀ کتابخانه بود. امروز لوور بزرگ‌ترین موزۀ ملی جهان است.

 

---