لوید جورج، دیوید (۱۸۶۳ـ۱۹۴۵)
لویْد جورْج، دِیْوید (۱۸۶۳ـ۱۹۴۵)(Lloyd George, David)
| دیوید لوید جورج David Lloyd George | |
|---|---|
| زادروز |
منچستر ۱۸۶۳م |
| درگذشت | ۱۹۴۵م |
| ملیت | انگلیسی |
| تحصیلات و محل تحصیل | تحصیل در ویلز شمالی |
| شغل و تخصص اصلی | دولتمرد |
| لقب | ارل |
| گروه مقاله | تاریخ جهان |
| جوایز و افتخارات | دریافت لقب ارل (۱۹۴۵) |
ارل اول لوید. سیاستمدار لیبرال انگلیسی و نخست‌وزیر انگلستان (۱۹۱۶ـ۱۹۲۲). از پیش‌گامان عرصۀ اصلاحات اجتماعی و از بنیادگذاران دولت رفاه[۱] بود. در ۱۹۰۸، در مقام وزیر خزانه‌داری، پرداخت مستمری به سالمندان و در ۱۹۱۱ پرداخت بیمۀ بیماری و بیکاری را برقرار کرد. افزایش بیکاری، دخالت در جنگ داخلی روسیه[۲]، و بهره‌گیری از پلیس نظامیِ معروف به سیاه و قهوه‌ای[۳] در ایرلند از محبوبیت او به‌هنگام تصدی پست نخست‌وزیری کاست. ایجاد کشور ایرلند آزاد[۴] در ۱۹۲۱ و سیاست هواداری از یونان در جنگ با ترک‌ها، درپی حملۀ یونان به آناتولی[۵]، به سقوط دولت ائتلافی او انجامید. لوید جورج از والدینی اهل ویلز، در منچستر، زاده شد. در ویلز شمالی درس خواند و وکیل دادگستری شد و در ۱۸۹۰ به پارلمان راه یافت؛ از طرفداران جنگ بوئر[۶]ها بود. در‌خلال جنگ جهانی اول در پست‌های مختلفِ وزارت خدمت کرد و پس از بروز اختلاف آشکار بین او و اَسکوئیت[۷]، نخست‌وزیر انگلستان، در کابینۀ ائتلافی به نخست‌وزیری برگزیده شد. لوید جورج با ایجاد فرماندهی مشترک متفقین[۸] به توان کشورهای متفق برای مقاومت در‌برابر آخرین تهاجم آلمان و کسب پیروزی کمک کرد. پس از جنگ جهانی اول، در امضای پیمان صلح ورسای[۹] نقش مهمی ایفا کرد. در انتخابات ۱۹۱۸ در مقابل حزب کارگر و هواداران اسکویت به پیروزی بزرگی دست یافت. در ۱۹۲۲ محبوبیت خود را در درون حزب از دست داد و هرگز به صحنۀ قدرت بازنگشت. در ۱۹۴۵ لقبِ ارل دریافت کرد.