لویل، پرسیوال (۱۸۵۵ـ۱۹۱۶)
لوئِل، پِرْسیوال (۱۸۵۵ـ۱۹۱۶)(Lowell, Percival)
اخترشناس امریکایی. وجود سیاره‌ای فراتر از نپتون[۱] را پیش‌بینی کرد و جست‌وجویی را در پیش گرفت که در ۱۹۳۰، به کشف پلوتو منجر شد. در ۱۸۹۴، رصدخانۀ لوئل[۲] را در فلگستافِ[۳] آریزونا تأسیس کرد و در آن‌جا مشاهدۀ «آبراهه‌ها[۴]» را بر سطح مریخ[۵] اعلام داشت. اکنون آن‌ها را پدیده‌های نورشناختی[۶] و شکل‌هایی طبیعی می‌دانند. در بوستونِ ماساچوست[۷] زاده شد و در ۱۸۷۶ از دانشگاه هاروارد در کیمبریج ماساچوست، در رشتۀ ریاضی، دانش‌آموخته شد. پیش از اشتغال به اخترشناسی و تأسیس رصدخانه لوئل، ۱۶ سال را، بیشتر در خاور دور، به فعالیت‌های بازرگانی و دیپلماتیک گذراند. در ۱۹۰۲، در مؤسسۀ فناوری ماساچوستِ[۸] کیمبریج ماساچوست به مقام استادی رسید. لوئل، که قویاً تحت تأثیر کار اخترشناس ایتالیایی، جووانّی اسکیاپارلّی[۹] بود، در‌اصل رصدخانه‌اش را در فلگستاف فقط به‌منظور تأیید وجود حیات پیشرفته در مریخ برپا کرد. او تصور کرده بود که می‌تواند به شبکۀ پیچیده و منظمی از آبراهه‌ها و تغییرات منظم فصل‌ها، که آن‌ها را نشانه‌هایی از فعالیت کشاورزی تلقی می‌کرد، پی ببرد. در ۱۹۰۷، هیئتی اکتشافی را که به کوه‌های آند در شیلی اعزام شده بود، رهبری کرد و نخستین عکس‌های با کیفیت بالا را از سیارۀ مریخ گرفت.