بریتانیای رومی
بِریتانیایِ رومی (Roman Britain)
دورانی در تاریخ انگلستان از دو لشکرکشی یولیوس سزار[۱] در ۵۵ و ۵۴پ‌م تا آغاز قرن ۵م. ارتباط روم با انگلستان با لشکرکشی‌های سزار آغاز شد، اما تصرف عملی انگلستان تا پیش از ۴۳م صورت نگرفت. در دوران فرمانروایی امپراتور دومیتیانوس[۲]، آگریکولا[۳]، والی انگلستان، به اسکاتلند لشکر کشید. پس از چند تلاش ناموفق برای فتح اسکاتلند، سرانجام مرزهای شمالی در امتداد سالوی[۴] و تاین[۵] در نزدیکی دیوار هادریانوس[۶] تثبیت شد. روال رومی کردن انگلستان با ایجاد مستعمره‌نشین‌های رومی و دیگر مراکز بزرگ شهری آغاز شد. بزرگ‌ترین این شهرها کولچستر[۷] (کامولودونوم[۸]) بود، که معبد کلادیوس آسمانی[۹] در آن قرار داشت و شورش بودیکا[۱۰] نیز در این شهر برپا شد. شهرهای دیگری که رومی‌ها در انگلستان احداث کردند، عبارت‌اند از لندن، یورک، چستر[۱۱]، سنت آلبنز[۱۲]، لینکلن، گلاستر[۱۳]، و همچنین چشمه‌ساری در باث[۱۴] برای نیایش سولیس مینِروا[۱۵]، که ترکیبی از خدایان محلی و رومی بود. انگلستان به‌سرعت رومی شد. در شمال یورک آثار اندکی از تمدن رومی برجای مانده است. سه لژیون رومی در انگلستان مستقر بودند؛ یکی در کارلیئن[۱۶]، در ویلز جنوبی، دیگری در چستر، و سومی در یورک. افزون بر این نیروها، واحدهای کمکی نیز در نقاط مرزی، ازجمله ویلز و شمال انگلستان، به‌ویژه در امتداد دیوار هادریانوس، مستقر شده بودند. احداث شبکه‌ای از راه‌ها به روند توسعۀ انگلستان کمک کرد. هنوز این راه‌ها مسیر برخی از جاده‌های اصلی انگلستان را تشکیل می‌دهند. برخی از این راه‌ها عبارت‌اند از واتلینگ استریت[۱۷]، جادۀ لندن به راکستر[۱۸] (نزدیک شروزبری[۱۹])؛ فاس وی[۲۰]، که به سمت جنوب امتداد دارد و از شهرهایی چون سایرن‌سستر[۲۱] عبور می‌کند؛ و ارمین استریت[۲۲] که از لندن به لینکلن و از آن‌جا تا یورک ادامه می‌یابد. رومی‌ها به‌سرعت به بهره‌برداری از منابع طبیعی انگلستان پرداختند؛ ازجمله استخراج سرب از معادن مندیپس[۲۳] و داربی‌شر[۲۴] و استخراج طلا از منطقۀ دولوکوتی[۲۵]، در ویلز. در خلال قرن ۴م انگلستان آماج حملات ساکسون‌ها، پیکت‌ها[۲۶]، و اسکاتلندی‌ها قرار گرفت. ارتش روم در ۴۰۷م از انگلستان خارج شد و امپراتور هونوریوس[۲۷] در نامۀ مشهوری از ساکنان این استان (انگلستان) خواست تا برای دفاع از سرزمین‌شان به خود تکیه کنند. با وجود این، رومی‌ها از ۴۱۷ تا ۴۲۷م و در حدود ۴۵۰م چندین بار به انگلستان لشکر کشیدند و بخش‌هایی از این سرزمین را اشغال کردند.
- ↑ Julius Caesar
- ↑ Domitian
- ↑ Agricola
- ↑ Solway
- ↑ Tyne
- ↑ Hadrian’s Wall
- ↑ Colchester
- ↑ Camulodunum
- ↑ Divine Claudius
- ↑ Boudicca
- ↑ Chester
- ↑ St Albans
- ↑ Gloucester
- ↑ Bath
- ↑ Sulis Minerva
- ↑ Caerleon
- ↑ Watling Street
- ↑ Wroxeter
- ↑ Shrewsbury
- ↑ Fosse Way
- ↑ Cirencester
- ↑ Ermine Street
- ↑ Mendips
- ↑ Derbyshire
- ↑ Dolaucothi
- ↑ Picts
- ↑ Honorius