مولر، یوهانس پتر (۱۸۰۱ـ۱۸۵۸)
مولِر، یوهانِس پِتِر (۱۸۰۱ـ۱۸۵۸)(Muller, Johannes Peter)
فیزیولوژیست و کالبدشناس آلمانی. از بزرگ‌ترین فلاسفۀ علوم طبیعی قرن ۱۹ بود. پدرش کفاش بود. در ۱۸۱۹، به دانشگاه بُن[۱] رفت. در ۱۸۲۲، از آن دانشگاه فارغ‌التحصیل شد و برای ادامۀ تحصیل به دانشگاه برلین رفت. در ۱۸۲۴، برای تدریس فیزیولوژی و کالبدشناسی به دانشگاه بن بازگشت و در ۱۸۳۰، استاد آن‌جا شد. سپس، به دانشگاه برلین رفت و تا آخر عمر در آن‌جا ماند. پس از چاپ مهم‌ترین اثرش با نام دست‌نامۀ فیزیولوژی انسانی (۱۸۴۰) به کالبدشناسی تطبیقی و جانورشناسی علاقه‌مند شد. مهم‌ترین کشف او این بود که هر اندام حسی به محرک‌های گوناگون به‌گونۀ خاص خود پاسخ می‌دهد، لذا درک انسان از پدیده‌های عالم بیرونی ناشی از تغییراتی است که این پدیده‌ها در دستگاه‌های حسی ایجاد می‌کنند. مولر در زمینه‌های گوناگون، ازجمله انتقال پیام‌ها از اعصاب آوران[۲] به اعصاب وابران[۳]، تکامل دستگاه تناسلی جنین، ترکیب خون و لنف، و فرآیند انعقاد خون پژوهش‌هایی صورت داد.