بارتولومیو، فرا (ح ۱۴۷۲م ـ۱۵۱۷)
بارتولومئو، فرا (ح ۱۴۷۲م ـ۱۵۱۷)(Bartolommeo, Fra)
نقاش ایتالیایی دورۀ رنسانس متعالی[۱]. با نام باتچو دلّا پورتا[۲] نیز شهرت داشت. در فلورانس[۳] کار می‌کرد. در ۱۵۰۸، در دیداری از ونیز، نقاشان آن سرزمین را با شیوۀ رنسانس متعالی فلورانسی آشنا کرد، و رنگ‌‌شناسی هنرمندانۀ ونیزی را از ایشان آموخت و به فلورانس ارمغان بُرد. هنرش ساد‌گی و نظم شاخص کلاسیک[۴] را باز‌می‌تابد؛ چنان‌که در پردۀ وصلت عرفانی قدیّسه کاترین[۵] (۱۵۱۱؛ لوور[۶]، پاریس) مشهود است. بارتولومئو با تأثیر از مواعظ جیرولامو ساونارولا[۷]، احیاگر دینی، کلیۀ اتودهای پیکر برهنه[۸]اش را به آتش کشید، و پس از مرگ ساونارولا، در سلک راهبان دومینیکیِ[۹] صومعۀ مرقس قدّیس[۱۰] درآمد. پس از وقفه‌ای، نقاشی مضامین دینی را ازسر گرفت. رافائل[۱۱] در ۱۵۰۶ درپی دیداری از فلورانس، با فرا بارتولومئو آشنا شد، و دو نقاش بر کار یکدیگر تأثیر نهادند. بارتولومئو، به‌همراه ماریوتّو آلبرتینلّی[۱۲] (۱۴۷۴ـ۱۵۱۵م)، که بعدها دوست و همکار نزدیکش شد، شاگرد کوزیمو روسلّی[۱۳] بودند. در ۱۵۱۴ به رُم رفت و از مشاهدۀ آثار میکلانژ و لئوناردو[۱۴] تأثیر پذیرفت. در پردۀپایین‌آوردن مسیح از صلیب[۱۵] (۱۵۱۶، کاخ پیتّی[۱۶])، تأثیر لئوناردو آشکار است. در میان آثاری که با همکاری آلبرتینِلّّی پدید آورد، دیوارنگارۀ[۱۷] واپسین داوری[۱۸] (۱۴۹۸م در صومعۀ سانتاماریا نوئووا[۱۹])، مریم عذرا و قدّیسان[۲۰] (کاخ پیتّی، فلورانس)، و معراج مریم عذرا[۲۱] (برلین) یادکردنی‌اند.
- ↑ High Renaissance
- ↑ Baccio della Porta
- ↑ Florence
- ↑ classic
- ↑ The Mystical Marriage of St Catherine
- ↑ Louvre
- ↑ Girolamo Savonarola
- ↑ nude
- ↑ Dominican
- ↑ S Marco
- ↑ Raphael
- ↑ Mariotto Albertinelli
- ↑ Cosimo Rosselli
- ↑ Leonardo
- ↑ Deposition
- ↑ Pitti Palace
- ↑ fresco
- ↑ Last Judgement
- ↑ Sta Maria Nuova
- ↑ Madonna and Saints
- ↑ Assumption