باردزی آیلند
باردْزی آیلَند (Bardsey Island)
(اینیش اِنلی[۱] در زبان ویلزی[۲] به معنی «جزیرۀ جریان‌ها») جزیره‌ای از توابع گوئینِد[۳] در آب‌های شمال غرب ویلز[۴]، در قدیم محل زیارتگاه[۵] و دیر[۶]ی ویرانه از قرن ۶م. گاهی آن را جزیرۀ ۲۰هزار گور[۷] نیز می‌نامند زیرا مشهور است که این تعداد قدیس[۸] در آن‌جا مدفون‌اند. اکنون مأمن پرندگان و خوک‌های دریایی است. این جزیره با حدود سه کیلومتر طول و ۱.۶ کیلومتر عرض، فقط از بندرگاهی کوچک در سمت جنوب شرقی دسترس‌پذیر است. دیر را هنری هشتم[۹]، پادشاه انگلستان، ویران کرد. از این دیر فقط گورهای متعددِ دورسنگی، ساختمان بزرگی که اقامتگاه رئیس دیر[۱۰] بوده، و یک نمازخانه[۱۱] یا محراب[۱۲] برجای مانده است. جزیره از ارزش علمی برخوردار است و رصدخانه و پایگاهی برای مشاهدۀ پرندگان دارد.