لیوینگستون، دیوید (۱۸۱۳ـ۱۸۷۳)
لیوینْگْستون، دِیوید (۱۸۱۳ـ۱۸۷۳)(Livingstone, David)
مبلغ دینی اسکاتلندی در افریقا. اکتشافات فراوانی در افریقا انجام داد و بیش از هر کاشف دیگری این قاره را به‌روی غرب گشود. در ۱۸۳۸ درجۀ دکتری در رشتۀ پزشکی گرفت و در ۱۸۴۰ کشیش شد. پس از آن‌که اجازۀ تبلیغ در چین نیافت، در ۱۸۴۱ به جنوب افریقا گسیل شد. چون کار تبلیغی عادی او را ارضا نکرد از ۱۸۴۹ راهی سفرهای اکتشافی شد. به نیت معرفی تمدن جدید به مردم افریقا و پایان‌بخشیدن به تجارت برده، از ۱۸۵۳ تا ۱۸۵۶ افریقای مرکزی را درنوردید. اولین هیئت اروپایی را از صحرای کالاهاری[۱] عبور داد (۱۸۴۹)، تا لوآندا[۲] در ساحل اقیانوس اطلس پیش رفت، و دوباره به قلب افریقا بازگشت. در ۱۸۵۵ آبشار ویکتوریا[۳] را یافت و نام‌گذاری کرد. در ۱۸۵۶ به اقیانوس هند رسید و نخستین شخص غیرافریقایی بود که غرب تا شرق قاره را پیمود. از ۱۸۶۶ به جست‌وجوی سرچشمه‌های دو رود نیل و کنگو[۴] پرداخت و سرانجام در ساحل دریاچۀ تانگانیکا[۵] درگذشت.