بازدو، یوهان (۱۷۲۳ـ۱۷۹۰)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
نسخهٔ تاریخ ‏۲۴ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۵:۲۳ توسط Shahraabi (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

بازِدو، یوهان (۱۷۲۳ـ۱۷۹۰)(Basedow, Johann)

مُصلحِ آلمانی در آموزش. نظریه‌اش در زمینۀ آموزش و پرورشِ «طبیعی»، که بر بنیاد نوشته‌های ژان ‌ژاک روسو[۱] استوار بود، بر شیوه‌های آموزش و پرورش در سراسر اروپا، به‌ویژه بر کار یوهان پستالوزی[۲] و فریدریش فروبل[۳]، بسیار ‌تأثیر نهاد. در هامبورگ متولّد شد. در دانمارک و آلمان تدریس کرد، اما اندکی بعد، به‌سبب رویکرد سنّت‌ستیز خویش، با مخالفت دستگاه آموزش و پرورش روبه‌رو شد. عشق پرشورش به آثار روسو (خاصه امیل[۴]، ۱۷۶۲) وی را برانگیخت تا رساله‌اش، که کتابی مصّور به نام کار مقدماتی[۵] بود، را در ۱۷۷۴ انتشار دهد. در همان‌ سال بنیاد نیکوکاری[۶] ‌خود را در دسائو[۷] بازگشود تا نظریه‌هایش را به جامۀ عمل درآورد، و سپس تمامی وقت و نیروی خویش را به تدریس خصوصی اختصاص داد. شماری از شخصیت‌های متنفّذ و ثروتمند بازدو را در پیشبرد برنامه‌هایش یاری می‌کردند و او با بسیاری از چهره‌های سرشناسِ فرهنگیِ روزگار خود، ازجمله گوته[۸] نویسنده و لاواتر[۹] الهی‌دان، حشرونشر داشت.

 


  1. Jean-Jacques Rousseau
  2. Johann Pestalozzi
  3. Froebel
  4. Emile
  5. Elementarwerk
  6. Philanthropinum
  7. Dessau
  8. Goethe
  9. Lavater