ماداگاسکاری
ماداگاسْکاری (Malagasy)
(یا: مالاگاسی) ساکنان جزیرۀ ماداگاسکار. زبان ماداگاسکاری به تعداد زیادی گویش تقسیم می‌شود و حدود ۹میلیون نفر بدان‌ها سخن می‌گویند. این زبان به خانوادۀ زبانی آسترونزی تعلق دارد. به‌رغم نزدیکی ماداگاسکار به افریقا، زبان ماداگاسکاری فقط تعداد اندکی واژگان وام گرفته از بانتویای عربی در خود دارد. احتمالاً به‌نظر می‌رسد که نخستین ساکنان این جزیره، در حدود ۱۵۰۰ سال پیش، از اندونزی و از راه دریا به این جزیره رسیده باشند. ماداگاسکاری‌ها عمدتاً برنج‌کارند و نیز از زمین‌های آبیاری شده و هم از روش‌های دیم‌کاری استفاده می‌کنند. اسلام از قرن ۸م در این جزیره رواج یافت. جزیرۀ ماداگاسکار شاهد پیدایش چندین دولت در طول چندین قرن بوده است. این دولت‌ها عبارت بوده‌اند از بتسیلئو[۱]، بتسیمیساراکا[۲] و مرینا[۳]. در قرن ۱۸، این دولت‌ها زیر قدرت مرینا با هم متحد شدند. در ۱۸۹۵، فرانسویان توانستند پس از سرکوب کردن مقاومت بومیان، این جزیره را به یکی از مستعمرات خود تبدیل کنند. ماداگاسکار در ۱۹۶۰ به استقلال رسید.