هرکول (روم)

هرکول (روم)(Hercules )

هرکول

(به لاتینی: هرکولس) در اساطیر روم، همتای هرکول یونانی که به صورت یکی از خدایان درآمد. احتمالاً نخستین رب‌النوع خارجی بود که در روم پذیرفته شد. هرکول به سبب سفرهای افسانه‌ای و قدرت دفع شرش، نزد بازرگانان محبوبیت داشت و تجسم قدرت به‌شمار می‌آمد. پرستشگاه اصلی‌اش آراماکسیما در پالاتین بود، اما محراب‌ها یا معابد متعدد دیگری نیز در روم باستان به این کار اختصاص داشت. در این آیین‌ها حضور زنان، سگ‌ها و خدایان دیگر ممنوع بود. محراب بزرگ باستانی هرکول در قدیمی‌ترین بخش شهر، نزدیک اولین پُل، موسوم به پونس سوبلیکیوس و بازار احشام یا فوروم بوئاریوم قرار داشت. نخستین ساکنان شهر احتمالاً آن را به منظور تجلیل از کشته‌شدن کاکوس، غول آن ناحیه، به‌دست هرکول هنگام سفر به زادگاهش با گاوهای گریون (در خان دهم برای ائوروستئوس، حاکم آرگوس) بنیاد نهادند. کاکوس قصد ربودن گاوها را داشت. کوموندوس، امپراتور روم (۱۸۰ـ۱۹۲م)، هرکول را خدای شخصی خود قرار داد، و سرانجام نقش خود را با پوست شیر و گرز، به هیئتی که کاملاً یادآور هرکول بود، روی سکه‌ها حک کرد یا به قالب مجسمه ریخت.

 

---