مارکس، برادران
مارْکْس، برادران (Marx Brothers)
گروه کمدین امریکایی. نام و علت نام‌گذاریشان از این قرار است: هارپو[۱]ی ساکت (برای این‌که چنگ می‌نواخت، ۱۸۸۸ـ۱۹۶۴)؛ جولیوس گروچو[۲] (برای این‌که زود از کوره درمی‌رفت، ۱۸۹۰ـ۱۹۷۷)؛ لئونارد چیکو[۳] (برای این‌که پیوسته درپی زنان بود، ۱۸۹۱ـ۱۹۶۱)؛ آدولف میلتون گومو[۴](برای این‌که گالش می‌پوشید، حدود ۱۸۹۲ـ۱۹۷۷)، او پیش از روآوردن گروه به بازی در فیلم، آن را ترک کرد؛ و هربرت زِپو[۵] (تولدش مصادف با زمان ابداع نخستین بالون‌ها بود، ۱۹۰۱ـ۱۹۷۹)، که فقط تا ۱۹۳۵ جزو این گروه بود. برادران مارکس از ۱۹۲۹ تا ۱۹۴۹ در مجموع سیزده فیلم خنده‌دار ساختند که برخی از آن‌ها عبارت‌اند از خروس‌قندی[۶] (۱۹۳۰)، میمون‌بازی (اکسیر جوانی)[۷] (۱۹۳۱)، سوپ اردک[۸] (۱۹۳۳)، یک روز در مسابقۀ اسب‌دوانی[۹] (۱۹۳۷)، شبی در اپرا[۱۰] (۱۹۳۵)، و به غرب برو[۱۱] (۱۹۴۰). برادران مارکس نخست با نمایش نارگیل‌ها[۱۲] (۱۹۲۶) در برادوی به‌شهرت رسیدند؛ نسخۀ سینمایی این نمایش در ۱۹۲۹ با نام ساحل نارگیل ساخته شد. این گروه در ۱۹۴۸ از هم پاشید و گروچو مارکس به‌تنهایی به فیلم‌سازی ادامه داد و پانزده سال (۱۹۴۷ـ۱۹۶۲) در نمایش تلویزیونی خودش با نام بر سر زندگیتان شرط ببندید[۱۳] ظاهر شد.