میچیسون، نیومی (۱۸۹۷ـ۱۹۹۹)
میچیسون، نِیومی (۱۸۹۷ـ۱۹۹۹)(Mitchison, Naomi)
(نام اصلی: نِیومی هالدِیْن[۱]) نویسندۀ اسکاتلندی. بیش از ۷۰ کتاب نوشت، ازجمله شکسـت‌خورده‌ها[۲] (۱۹۲۳)، شاه کورن[۳] و ملکۀ بهار[۴] (۱۹۳۱) و خــون شهیدان[۵] (۱۹۳۹)، و رمان‌هایــــی که یادآور خاطرۀ یونان و روم کهن‌اند. میچیسون یک مبارز سوسیالیست بود که برای کنترل زاد و ولد نیز دست به مبارزه زد. صحنه‌های رمان‌های دیگرش از اسکاتلند پیش از تاریخ و امپراتوری مقدس روم تا افریقا (در ۱۹۶۳ مشاور قبیله‌ای در بوتسوانا[۶] شد) و حتی تا کهکشان‌های دور گسترده است (خاطرات زن فضانورد[۷]) (۱۹۶۲). داستان کوتاه، نمایش‌نامه، اشعار، و پنج جلد زندگی‌نامۀ شخصی نیز نوشته است، ازجمله آن گونه که بود[۸] (۱۹۸۸). میچیسون در ادینبورگ[۹] زاده شد، خواهر جِی بی اس هالدین[۱۰]، متخصص علم ژنتیک، بود و در آکسفورد بزرگ شد. در ۱۹۱۶ با جی آر میچیسون[۱۱] ازدواج کرد که حقوق‌دان بود و در ۱۹۶۴ لرد مادام‌العمر شد. از ۱۹۳۷ در اسکاتلند غربی سکونت گزید و در سیاست آن‌جا فعال شد. برای رمان‌های تاریخی‌اش، هرچند معلومات رسمی کلاسیک کمی داشت، از تاریخ‌ها و ترجمه‌ها زیاد استفاده می‌کرد تا داستان‌هایی روشن، صریح، و منطقی بنویسد؛ و نیز زندگی‌نامۀ شاهدخت بیزانس آنا کومْنِنا[۱۲] (۱۹۲۸) را نگاشت. به انتشار رمان‌هایی تا دهۀ نود عمرش ادامه داد.