نورتابی

نورتابی (luminescence)

گسیل نور از جسمی که اتم‌های آن از راهی جز افزایش دما برانگیخته شده‌ باشند. نورتابی کوتاه ـ عمر را فلوئورتابی و نورتابی دراز ـ عمر را فسفرتابی می‌گویند. وقتی مادۀ نورتاب در معرض چشمۀ انرژی خارجی قرار می‌گیرد، الکترون‌های بیرونی در اتم‌های آن با جذب انرژی به ترازهای انرژی بالاتر «می‌جهند». این الکترون‌ها وقتی به تراز انرژی قبلی‌شان «وامی‌جهند»، انرژی اضافی را به‌صورت نور گسیل می‌کنند. سازوکارهای برانگیزش ممکن است انواع گوناگون داشته باشد. نورمرئی یا شکل‌های دیگر تابش الکترومغناطیسی مانند پرتوهای فرابنفش و پرتوهای ایکس، بمباران الکترونی، واکنش‌های شیمیایی، اصطکاک، و پرتوزایی از سازوکارهای برانگیزش‌اند. بعضی از موجودات زنده، مولد نورتابی زیستیاند.

 

---