کوماراسوامی، آناندا (۱۸۷۷ـ۱۹۴۷)
کوماراسوامی، آنانْدا (۱۸۷۷ـ۱۹۴۷)(Coomaraswamy, Ananda)
نویسنده و مورخ هنری زادۀ سیلان[۱] (سری‌لانکا). بزرگ‌ترین مفسّر فرهنگ هند به‌شمار می‌رود. به کشف معنای آن‌دسته از آثار هنری پرداخت که فرهنگ سنتّی و باورهای دینی و فلسفی بر آن‌ها حاکم‌اند و از خاستگاه و بستر تکاملِ سبک هنریِ خاصی نشان دارند. کوماراسوامی از پدر و مادری انگلیسی ـ سیلانی به‌دنیا آمد و در دانشگاه لندن زمین‌شناسی خواند. در‌پی اهدای مجموعه آثار متعلق به دنیسون راس[۲] به موزۀ هنرهای زیبا[۳]، در بوستون، از سوی این موزه به سِمت پژوهشگر هنرهای هندی، ایرانی، و اسلامی منصوب شد و تا پایان عمر در این مقام باقی ماند. در مدّت همکاری‌اش با موزۀ هنرهای زیبای بوستون به تکمیل مجموعۀ آثار هنری هند در این موزه کمک کرد. بیشتر وقت خود را به نوشتن مقالات و چاپ آن‌ها در نشریات معتبر جهان پرداخت. ازجمله آثار اوست: رقص شیوا (۱۹۱۸) تاریخ هنر هندی و اندونزیایی[۴] (۱۹۲۷) و استحالۀ طبیعت در هنر[۵] (۱۹۳۴)، و مقالات بی‌شماری دربارۀ رابطۀ هنر، زندگی، و هنر سنّتی.