هونولولو
هونولولو (Honolulu)
(به زبان مردم هاوائی یعنی خلیج اَمن) بندر و مرکزِ ایالت هاوایی[۱]، در نزدیکی ساحل[۲] جنوبیِ اوآهو[۳]، با ۷۳۱,۷۰۰ نفر جمعیت (۲۰۰۰). این شهر و بندرگاه[۴] طبیعی آن مرکز اقتصادی هاوائی و راه ورودیِ اصلی به جزایر هاوائی و همچنین مرکز داد و ستد کالاهای اروپایی و هندی نیز به‌شمار می‌رود. در حدود ۱۱۰۰م اقوام پولینزیایی[۵] در این ناحیه سکونت گزیدند. ویلیام براون[۶]، ناخدای بریتانیایی، نخستین اروپایی بود که در ۱۷۹۴ به هونولولو پا گذاشت. هونولولو در ۱۸۰۹ مقرّ خانوادۀ سلطنتی و دربار هاوائی شد. کامهامهای سوم[۷] در ۱۸۵۰ آن را پایتخت کشور پادشاهی هاوائی[۸] اعلام کرد. امریکا این جزایر را در ۱۸۹۸ ضمیمۀ خاک خود کرد. با تشکیل کاونتی اوآهو در ۱۹۰۵ یک دولت خودگردان در آن تشکیل شد، که در ۱۹۰۷ جای خود را به شهر کنونی و بخش هونولولو داد.