بانتام
بانتام (Bantam)
بندری در غرب جاوه، در اندونزی، با ۱۰۵,۸۰۰ نفر جمعیت (۱۹۹۰). مرکز سلطان‌نشین مسلمان بانتام[۱] بود که از قرن ۱۶ تا پایان قرن ۱۷ نفوذ فراوانی در جاوه داشت. پرتغالی‌ها در ابتدا از آن به منزلۀ قرارگاه مستحکم تجاری استفاده می‌کردند، سپس در قرن ۱۷ این شهر به مهم‌ترین بندر صادرکنندۀ ادویۀ جاوه به اروپا تبدیل گردید تا این‌که در قرن ۱۸ لنگرگاه آن با گل‌ولای مسدود شد. بانتام، به همراه ماتارام، یکی از دو سلطان‌نشین قدرتمند جاوه در قرن ۱۷ بود، ولی زیرفشار کمپانی هند شرقی هلند[۲] از اهمیت آن کاسته شد و سلطان‌نشین مزبور در ۱۸۱۳ تمامی اختیارات خود را از دست داد.