گارسیا، مانویل (۱۷۷۵ـ۱۸۳۲)
گارسیا، مانوئِل (۱۷۷۵ـ۱۸۳۲)(Garcia, Manuel)
خوانندۀ تِنور[۱]، معلم، مدیر اپرا، و آهنگساز اسپانیایی. پدر ماریا مالیبران[۲] بود. نخستین کسی بهشمار میرفت که در نیویورک (۱۸۲۵ـ۱۸۲۶) و مکزیک (۱۸۲۷ـ۱۸۲۸) اپرا به زبان ایتالیایی را بهروی صحنه برد. دختر دیگر او پولین ویاردو ـ گارسیا[۳] نام داشت. پسرش، مانوئل پاتریسیو رودریگِس گارسیا[۴] (۱۸۰۵ـ۱۹۰۶) در ۱۸۲۹ صحنۀ اپرا را ترک کرد تا در کنسرواتوار پاریس[۵] (۱۸۳۰ـ۱۸۴۸) و آکادمی سلطنتی[۶] لندن (۱۸۴۸ـ۱۸۹۵) بهتدریس بپردازد. جِنی لیند[۷] و ماتیلده مارکِزی[۸] از شاگردان او بودند. گارسیا در ۱۸۵۴ لارینگوسکوپ[۹] (دستگاه معاینۀ حنجره) را اختراع کرد.