نبرد فوینتس دونورو
نبرد فوئِنتِس دونورو (Battle of Fuentes d\'Onoro)
نبردی بی‌نتیجه از ۳ـ۵ مه ۱۸۱۱ بین نیروهای انگلیسی و فرانسوی در فوئنتس دونورو، واقع در مرز اسپانیا و پرتغال، در ۲۵کیلومتری غرب «سیوداد رودریگو[۱]». معروف است که «دوکِ ولینگتون[۲]» گفته بود: «اگر ناپلئون بناپارت در این جنگ حضور داشت، ما قطعاً به‌صورت خفّت‌باری شکست می‌خوردیم». ولینگتون با ۳۲هزار سرباز، دژ «سیوداد رودریگو» را به محاصره درآورد و مارشال «آندره ماسنا[۳]» با ۴۵هزار سرباز برای آزادسازی آن حرکت کرد. ولینگتون علی‌رغم کم‌بودن نفراتش تصمیم به جنگ گرفت و سربازان خود را در پشت نهری مستقر کرد که به یک مسیل عمیق می‌ریخت. در ۳ مه یک لشکر فرانسوی مبادرت به حمله کرد اما پس از نبردی سخت به عقب رانده شد. «ماسنا» پس از یک روز وقفه، مجدداً از تمامی نیروهای خود برای حمله‌ای در ۵ مه استفاده کرد تا جناح راست بریتانیا را دور زده و غافلگیر کند، اما ولینگتون که به نیت او پی برده بود، جبهه‌ای به طول ۱۱ کیلومتر را گسترش داد. با وجود این فرانسوی‌ها پافشاری کردند و به‌تدریج جناح ارتش بریتانیا را دور زدند و آن را به دو پاره تقسیم کردند. ولینگتون به‌منظور جلوگیری از شکست بیشتر، موضع دفاعی تازه‌ای اتخاذ کرد و در حالی که لشکر سبک آن در یک آرایش مربع‌شکل در پس‌قراول سپاه با سواره‌نظام فرانسه درگیر بود، خط جدیدی شکل گرفت و فرانسوی‌ها سرانجام با آتش توپخانه به عقب رانده شدند.