نبرد لویتن

نبرد لویْتِن (Battle of Leuthen)
پیروزی پروس بر اتریش طی جنگ هفت‌ساله۱، در ۵ دسامبر ۱۷۵۷، در حدود ۱۶کیلومتری غرب برسلاو (وروتسلاف کنونی در لهستان). درپی این نبرد، کنت لئوپولد فون داون، ژنرال اتریشی، فقط با ۳۷هزار سرباز از مجموع ۹۰هزار سربازش با خفّت‌ و خواری به اتریش بازگشت و اتریش مجبور به تحویل‌دادن سیلزی به پروس شد. پروسی‌ها، به فرماندهی فردریک کبیر، حمله‌ای انحرافی برضد جناح راست اتریشی‌ها انجام دادند. پس از آن ‌که سواره‌نظام و دیگر نیروهای کمکی از جناح چپ اتریشی‌ها به‌کمک جناح راست شتافتند، پروسی‌ها با اکثر نیروهای خود بر جناح چپ اتریشی‌ها حمله کردند و فقط گروهی از پیش قراول‌های خود را آن‌جا گذاشتند تا جناح راست اتریشی‌ها را مشغول خود کنند. پیش از آن‌‌که اتریشی‌ها بتوانند سروسامان یابند، جناح چپ آنان کاملاً نابود شد. با عقب‌نشینی اتریشی‌ها، جناح راست آنان در عرض جبهه حرکت کرد و در اطراف روستای لویتن به نبردی ناامیدکننده دست زد. سواره‌نظام اتریش به‌سوی عمق صفوف پروسی‌ها تاخت، اما نیروهای ذخیرۀ سواره‌نظام فردریک، که در انتظار اتریشی‌ها بودند، آنان را از دو جناح و عقب محاصره کردند. پروسی‌ها حمله را از سر گرفتند و اتریشی‌ها را تا رود اودر عقب راندند. معدود پل‌های رودخانه آن اندازه ظرفیت نداشت که همۀ اتریشی‌های در حال فرار از روی آن‌ها بگذرند و پروسی‌ها ۲۱هزار نفر را به اسارت و ۱۱۶ توپ را به غنیمت گرفتند. ۳هزار سرباز اتریشی نیز کشته شدند، در حالی‌‌که پروسی‌ها فقط ۱۱۴۰ کشته و ۵۲۰۰ زخمی داشتند.

 

---