نذیر، محمد (۱۹۰۸ـ۱۹۹۳)
نَذیر، محمد (۱۹۰۸ـ۱۹۹۳)(Natsir, Muhammad)
دولتمرد اندونزیایی، ملی‌گرای میانه‌رو، نخست‌وزیر اندونزی (۱۹۵۰ـ۱۹۵۱). نذیر که عضو بلندپایۀ دولت در مذاکرات با هلند برای استقلال پس از جنگ جهانی دوم بود، نخست‌وزیر جمهوری واحد اندونزی شد. شکست او در گنجاندن حزب ملّی اندونزی[۱]، دومین حزب بزرگ کشور، در دولت، به استعفای او پس از هفت ماه انجامید. متعاقباً به ریاست مسجومی[۲]، از احزاب سیاسی مهم کشور و حامل اندیشه‌های اسلامی نوین، انتخاب و در ۱۹۵۸ نایب‌رئیس «حکومت انقلابی جمهوری اندونزی» شد که مخالف سوکارنو بود.