والا، لورنتسو (۱۴۰۷ـ۱۴۵۷م)

والّا، لورِنْتْسو (۱۴۰۷ـ۱۴۵۷م)(Valla, Lorenzo)

والّا، لورِنْتْسو

فیلسوف اومانیست، مترجم، و مورخ ایتالیایی. در رم به‌دنیا آمد و زبان یونانی آموخت. از ۱۴۳۵ تا ۱۴۴۸م تاریخ‌نگار و منشی آلفونسو، شاه ناپل، بود و سپس برای منشیگری پاپ نیکلاس پنجم و ترجمۀ تاریخ‌های هرودوت و توسیدید به لاتینی به زادگاهش بازگشت. ثابت کرد که برخی از مقدس‌ترین اسناد دربار پاپ همچون هبۀ کنستانتین، که به پاپ تفوق دنیوی بر امپراتور روم می‌بخشید، جعلی‌اند. رسالۀ مشهورش به‌نام سخنوری (۱۴۴۰) در این مورد است. والّا در ۱۴۴۴م در «دادگاه تفتیش عقاید» (انکیزیسیون) محاکمه شد و پس از دخالت آلفونسو آزاد گردید. او منطق ارسطو را نمی‌پسندید و فلسفه و منطق قرون وسطایی را دارای تأثیری زیانبار بر الهیات می‌دانست. ازجمله آثار اوست: ظرافت‌های زبان لاتینی (۱۴۷۱م)، که اولین دستور زبان لاتینی بعد از قرون وسطاست؛ تحشیه‌هایی بر عهد جدید (۱۴۴۴م).

 

---