آکوستیک (فیزیک)

آکوستیک (فیزیک)(acoustics)
در مفهوم کلی، علم تجربی و نظری بررسی صوت و انتقال آن و در مفهوم خاص، شاخه‌ای از علم برای بررسی پدیده‌های صوتی در فضاهای خاص، مانند اتاق‌ها یا سالن‌های تئاتر. در معماری، به علم بررسی بازتاب صوت در فضای داخلی اطلاق می‌شود. مهندسی آکوستیک به کنترل فنی صوت می‌پردازد و معماری، ساختمان‌سازی، بررسی روش‌های کنترل ارتعاشات، عایق‌بندی و رفع نوفه را دربر می‌گیرد. همچنین، این علم به مسائلی نظیر انواع ضبط و تقویت صدا، شنوایی و دریافت صدا، و سمعکها نیز می‌پردازد. انرژی صوتی با انتقال ارتعاشات به‌‌صورت امواج فشار منتشر می‌شود. این امواج در اجسام نرم، مانند پارچه و بدن انسان، جذب و از سطوح سخت، ازجمله دیوار و سقف، بازتابیده می‌شوند. این بازتاب‌ها را پژواک می‌گویند. پژواک‌هایی که در یک تالار سخنرانی با طراحی خوب از سطوح سخت بازمی‌تابند، در گوش تکرار، و سرانجام محو می‌شوند؛ به‌‌طوری که شنونده آن‌ها را فقط به‌‌صورت امتداد ضعیفی از صدای اصلی دریافت می‌کند. پژواک‌هایی با وضوح زیاد مطلوب نیستند، زیرا وضوح اصوات اصلی را از بین می‌برند. جذب بیش از حد صوت در پارچه سبب می‌شود که صوت نامشخص و خفه به‌ نظر آید. طراحی تالارها باید به‌‌گونه‌ای باشد که مجریان، سخنرانان یا خطیبان مذهبی بتوانند صدای خود، و در صورت تمایل به گفتگو با افراد حاضر، صدای آنان را نیز بشنوند. به همین سبب، «میرایی» بیش از حد صوت هم نامطلوب است. برای ارکسترها و تالارهای همایش‌ باید بازتابندههای صوتی خاصی ساخت. نوفه‌های اضافی را می‌توان به روش‌های زیر حذف کرد: مفروش‌کردن کف تالار، برای جلوگیری از ارتعاش؛ عایق‌بندی ساختمان به کمک شیشه‌های دوجداره یا درخت‌کاری در اطراف ساختمان؛ استفاده از موسیقی ملایم به‌‌منزلۀ عطر صوتی یا به‌کارگیری «نوفه‌های سفید»، مانند صدای آبشار و فواره.

 

---