ویزیگوت ها
ویزیگوت‌ها (Visigoth)
از اقوام ژرمن شرقی. حدود قرن ۲م. در نزدیکی دریای سیاه[۱] سکونت داشتند. به دو دسته اوستروگوت‌ها[۲]ی شرقی و ویزیگوت‌های غربی تقسیم می‌شدند. اوستروگوت‌ها در ۳۷۲م مقهور هون‌ها[۳] شدند. در ۴۵۴م استقلالشان را باز یافتند و در دوران زمامداری تئودوریک کبیر[۴] بر ایتالیا دست یافتند (۴۸۸ـ۴۹۳م)؛ پس از آن‌که یوستی‌نیانوس اول[۵]، امپراتور بیزانس، ایتالیا را فتح کرد (۵۳۵ـ۵۵۵م) با دیگر ساکنان درآمیختند و از صورت قوم خارج شدند. ویزیگوت‌ها به تراکیا (تراکیه)[۶] کوچیدند. به فرماندهی آلاریک[۷] بر یونان و ایتالیا تاختند (۳۹۵ـ۴۱۰م)، رم[۸] را غارت کردند و در جنوب فرانسه مملکتی برپا کردند. پس از آن‌که به‌دست فرانک‌ها[۹] از آ‌ن‌جا رانده شدند، مملکتی در اسپانیا ایجاد کردند که تا زمان فتوحات اعراب مغربی[۱۰] در ۷۱۱م پابرجا بود.