اسکای لب
اِسْکای‌لَب (Skylab)
در انگلیسی، به‌‌معنی آزمایشگاه آسمانی یا فضایی، و نام ایستگاه فضایی[۱] ایالات متحده. در ۱۴ مه ۱۹۷۳ به فضا پرتاب شد. این ایستگاه با اصلاح مراحل فوقانی موشک ساترن ۵[۲] ساخته شده بود و با ۷۵ تُن وزن، سنگین‌ترین جسمی بود که به فضا پرتاب شد. این ایستگاه ۲۵.۶ متر طول داشت. اسکای‌لب کارگاهی به‌منظور آزمایش در شرایط بی‌وزنی، رصدخانه‌ای برای دیدبانی خورشید، و دوربین‌هایی برای عکس‌برداری از سطح زمین داشت. اسکای‌لب هنگام پرتاب دچار آسیب‌هایی شد که نخستین گروه فضانوردان آن را رفع کردند. سه گروه، هر کدام شامل سه فضانورد، در دوره‌هایی که تا ۸۴ روز طول می‌کشید در اسکای‌لب اقامت کردند. در آن زمان، این مدت اقامت برای پرواز فضایی انسان بی‌نظیر بود. اسکای‌لب سرانجام در ۱۱ ژوئیۀ ۱۹۷۹ به زمین سقوط کرد و بقایای آن در غرب استرالیا پراکنده شد.