هبردن، ویلیام (۱۷۱۰ـ۱۸۰۱)
هِبِردِن، ویلیام (۱۷۱۰ـ۱۸۰۱)(Heberden, William)
پزشک انگلیسی. سال‌ها در کیمبریج کار می‌کرد و به‌منزلۀ محققی نمونه مشهور شد. در کیمبریج،آنتی تریاکا: گفتاری دربارۀ میتریداتیوم و تریاکا[۱] را نوشت (۱۷۴۵). انتقادش از این دو ماده موجب حذف آن‌ها از فهرست داروها شد. در ۱۷۴۸، به لندن رفت، ۳۱ سال آن‌جا کار کرد، و یکی از برجسته‌ترین پزشکان عصر خود شد. هبردن در لندن زاده شد و در دانشگاه‌های لندن و کیمبریج درس خواند. در ۱۷۲۸، از کیمبریج فارغ‌التحصیل شد. سپس، به تحصیل طب پرداخت. ساموئل جانسون[۲] او را «آخرین پزشک فرهیختۀ ما» نامید. هبردن پژوهش‌های گسترده‌ای در پزشکی صورت داد. برای نخستین‌بار، درد آنژین صدری[۳] را شرح داد و گره[۴]هایی را توصیف کرد که در روماتیسم[۵]، در انگشتان ایجاد می‌شوند. این گره‌ها را اکنون با نام گره‌های هبردن[۶] می‌شناسند. همچنین، برای اولین‌بار آبله‌مرغان[۷] را از آبله[۸] متمایز ساخت و شب‌کوری[۹] را کاملاً تشریح کرد.