اخزیا (۲)
اَخَزیا (۲)(Ahaziah)
شاه یهودا[۱] (۸۴۳ـ۸۴۲پ‌م)، مشهور به یَهوآحاز[۲] (دوم تواریخ ۲۱: ۱۷؛ ۲۵: ۲۳). به خواست اهالی بیت‌المقدس (اورشلیم) شاه شد و برای جنگ با سوریان با دایی‌اش یَهورام[۳]، شاه اسرائیل، پیمان بست. در شورش یَهو[۴] بر یهورام، اخزیا در مخفیگاهش در سامره (ساماریا)[۵] دستگیر شد. او را به نزد یهو بردند و کشتند. سپس، یهو جان یهورام را هم گرفت و خود شاه اسرائیل شد.