استتار (اخترشناسی)
اِستِتار (اخترشناسی)(occultation)
در اخترشناسی، پنهان‌شدن موقتی یک ستاره در پشت یکی از اجسام منظومۀ خورشیدی[۱]. استتار برای فراهم‌‌آوردن اطلاعاتی از تغییر مدار و ساختار اجسام در فضا، نظیر منابع رادیویی، به‌کار می‌آید. شکل و اندازۀ دقیق سیاره‌ها[۲] و سیارک[۳] را هنگامی می‌توان پیدا کرد که باعث استتار ستاره‌ها می‌شوند. در ۱۹۷۷، حلقه‌های[۴] اورانوس[۵] را هنگامی کشف کردند که این سیاره ستاره‌ای را استتار کرده بود.