استخوان درمانی جمجمه ای
استخوان‌درمانی جمجمِه‌ای (cranial osteopathy)
(یا: درمان جمجمه‌ای خارجی) در پزشکی جایگزین، دست‌ورزی ملایم استخوان‌های جمجمه، برای اصلاح جابه‌جایی‌های ناشی از عواملی مانند ضربه به سر و اعمال دندانپزشکی. در دهۀ ۱۹۲۰، ویلیام ساترلند[۱] این روش را در امریکا ابداع کرد. اکنون این روش زمینه‌ای تخصصی برای متخصصین استخوان‌درمانی است. پزشکان از استخوان‌درمانی[۲] جمجمه‌ای برای اثرگذاری بر کل سیستم عصبی استفاده می‌کنند. این روش برای درمان فشارخون بالا، سردردها، و زخم معده مفید است. در دهۀ ۱۹۸۰، گروهی از پزشکان با این روش راهی برای کمک به کودکان کم‌سن، به‌ویژه نوزادان با تولد سخت[۳]، ابداع کردند. کودکان کولیکی[۴] و کودکانی با دیگر علایم دیسترس[۵] نیز با این روش بهبود یافته‌اند.