استوکس (اسطوره)
اِستوکْس (اسطوره)(Styx)
(در یونانی، به‌معنای نفرت‌انگیز) در اساطیر یونان، رودِ محیط بر هادِس[۱] یا جهان زیرین. زمانی که به استوکس سوگند یاد می‌کردند، از آب آن رود برای مهر و موم قول‌نامه استفاده می‌شد. خدایانی که چنین پیمانی را می‌شکستند، به یک سال بیهوشی و نُه سال تبعید محکوم می‌شدند، اما آب آن برای انسان‌هایی که خطا می‌کردند، هلاک‌کننده بود. این باور احتمالاً در محاکماتی ریشه داشته است که در آن‌ها فرد می‌بایست به آزمونی سخت تن دردهد. براساس عقیدۀ مردم، آب این رود در کوه‌های نزدیک نوناکریس[۲]، در شمال آرکادیا[۳]، بالا می‌آمد، سپس ۱۸۵ متر فرو می‌نشست تا به بستر سنگی آن می‌رسید و آن‌گاه به آبکندی در مسیر زیرزمینی استوکس منتهی می‌شد. استوکس مادر نیکه[۴]، الهۀ پیروزی، بود.