اسحاق بیزانسی اول
اِسحاق بیزانسی اول (۱۰۰۵ـ۱۰۶۱م)(Isaac (I))
(ملقب به کومننوس) امپراتور بیزانس[۱]. در قلمرو خود ثبات اقتصادی برقرار کرد و استحکامات نظامی‌ای را بازسازی کرد که به فراموشی سپرده شده بودند. اسحاق، پسر مانوئل کومننوس[۲]، از افسران ارتش باسیلیوس دوم[۳]، امپراتور بیزانس، بود. مانوئل هنگام مرگ، سرپرستی اسحاق را به امپراتور باسیلیوس دوم سپرد. اسحاق توانست اعتماد و حمایت ارتش را به‌دست آورد و در ۱۰۵۷م برای برکناری میخائیل ششم[۴]، امپراتور بیزانس، توطئه‌ای نظامی را سازماندهی کرد و در پافلاگونیا[۵]، آسیای صغیر، خود را امپراتور خواند. نیروهای تحت فرمانش قسطنطنیه[۶] را هم فتح کردند و اسحاق با برکناری میخائیل، تاج امپراتوری بر سر گذاشت و سلسلۀ کومننوس را بنیاد نهاد. در ۱۰۵۹م، بیمار شد و از مقام خود کناره گرفت و کنستانتین دهم[۷] را به جانشینی برگزید. با آن‌که از بیماری نجات یافت، در صومعه‌ای انزوا گزید و دو سال بعد درگذشت.